Emisja promieniowania elektromagnetycznego
Encyklopedia PWN
urządzenia, w których wzmocnienie lub generacja promieniowania elektromagnetycznego następuje w wyniku emisji wymuszonej, zachodzącej w układach atomów, cząsteczek lub jonów, znajdujących się w stanie inwersji obsadzeń poziomów energ.;
mikroskop elektronowy transmisyjny, ang. Transmission Electron Microscope (TEM),
przyrząd do badania (obrazowania) struktury ciał, gł. ciał stałych, w którym wykorzystuje się strumień elektronów o dużej energii skupiany przez soczewki elektromagnetyczne;
radiospektroskopia
fiz. dział spektroskopii, obejmujący badania widm pochłaniania rezonansowego i emisji długofalowego promieniowania elektromagnetycznego (promieniowanie radiowe wraz z mikrofalami i fale submilimetrowe) przez substancje;
[łac.-gr.],
telekom. zjawisko fiz. polegające na przypadkowych, niemożliwych do przewidzenia zmianach (fluktuacjach) pewnych wielkości fiz. lub wielkości z nimi związanych.
zjawisko przepływu prądu elektrycznego w dielektrykach pod wpływem pola wyładowanie elektryczne.
fiz. proces polegający na tym, że 2 (lub więcej) poruszające się względem siebie ciała (np. bryły sztywne, cząsteczki, atomy, cząstki elementarne) zbliżają się do siebie na odpowiednio małą odległość (w przypadku ciał makroskopowych np. stykają się powierzchniami);
